همزمان با افزایش استفاده از برنامه ها و منابع در سازمان های متوسط و بزرگ، دیتا سنتر ها نیز، که نقشی اساسی را در محاسبات بازی میکنند، بزرگ و بزرگ تر می شوند و مصرف انژی آن ها نیز به شکل فزاینده ای افزایش پیدا می کند. افزایش تعداد سرورها و سرویس دهنده ها نیز هزینه پشتیبانی و نگهداری را به شدت بالا می برد. این موانع به عنوان چالش های کلیدی برای دیتا سنتر های نسل گذشته مطرح هستند و راه برون رفت از این چالش ها، مهاجرت به سوی دیتا سنتر های مجازی یا به اصطلاح Virtual DataCenter می باشد.
در دیتاسنتر مجازی، تلفیق سرور به عنوان یک روش کارآمد برای بهبود بهره وری انرژی در دیتا سنتر ها مطرح شده است. در این روش، اپلیکیشن هایی که بر روی چندین سرور اجرا میشوند، میتوانند با استفاده از مجازی سازی بر روی یک سرور قرار گیرند. در نتیجه، با استفاده از مجازی سازی میتوان سرور های بیکار در دیتا سنتر ها را برای کاهش مصرف انرژی خاموش کرد. اثبات شده است که با بهینه سازی عملیات دیتا سنتر ها توسط مجازی سازی، تا بیش از 20% در مصرف انرژی کاهش وجود خواهد داشت. اگرچه مجازی سازی، تأثیرات مخاطره آمیز مختص به خود را نیز داراست، مانند سربار انرژی و یا کاهش توان کاری. این تأثیرات قطعی را در صورتی که به خوبی نتوان درک کرد، میتواند مزایای مجازی سازی سرور را نیز خنثی سازد. بنابراین، درک صحیح و مدل سازی دقیق از مصرف انرژی سرور ها در دیتا سنتر ها، یک مبنای اساسی را برای بهینه سازی عملیات دیتا سنتر ها فراهم میسازد
استفاده به عنوان Consolidation
با استفاده از اين تكنولوژي مي‌توان تعداد زيادي از سرورها را روي يك سرور فيزيكي قرار داد. با در نظر گيري اينكه امروزه بيشتر سرورها در حدود 8 تا 12 درصد از قابليت حقيقي خود را در حالت عادي استفاده مي‌كنند، با انتقال چند سرور روي يك ماشين فيزيكي مي‌توان از باقيمانده منابع استفاده نشده، استفاده بهينه نمود
پشتيباني از نرم‌افزارها و سيستم هاي قديمي Legacy Application Support
نرم‌افزارهايي كه روي ماشين‌هاي قديمي در حال اجرا مي‌باشند را مي توان بدون در نظر گيري سازگاري با سخت‌افزار‌هاي جديد آنها را به سرورهاي مجازي با قابليت بالا انتقال داد
استفاده همزمان از چند سيستم عامل
در محل هايي كه تعدد سيستم عامل وجود دارد و امكان اختصاص دادن يك سرور جداگانه به هر يك از OS وجود ندارد
استفاده براي ايجاد قابليت دسترسي بالا High Availability
نرم‌افزارهايي كه ضعيف طراحي شده‌اند معمولاً فاقد امكان HA بوده و ما آنها را Cluster unaware Application مي‌ناميم و راه حل‌هاي Clustering در اين موارد غير ممكن است. مثلاً برنامه‌اي كه از يك پايگاه داده Local استفاده مي‌كند. را مي‌توان با استفاده از ابزارهاي مجازي سازي با تاخير چند ثانيه‌اي بعد از تشخيص خرابي سيستم عامل و يا سخت افزاري به سيستم مجازي ديگر به طور اتوماتيك انتقال داد.
آسان سازي طراحي و به كارگيري سايت هاي Disaster Recovery
بسياري از ارايه دهندگان راهحلهاي مجازي سازي امكاناتي را براي در طراحي و خودكار سازي روش باز گرداندن اطلاعات در سايت هاي Disaster Recovery ارايه مي‌دهند. به طور مثال اين راه حل هاي داراي قابليت پشتيباني از Replication پرتكل‌هايي مانند Iscsi و Fiber Channel Over Ethernet بوده و در زمان Recovery نيز مي‌توانند به طور خودكار پيكربندي شبكه سرورها را مطابق سايت مقصد تغيير دهند. اين امكان باعث سهولت پيكربندي و افزايش سرعت و كاهش خطاي انساني مي‌گردد. همچنين استفاده از اين قابليت مي‌تواند نياز به مطالعه پرونده ها و دستورالعملهاي Recovery را كاهش دهد.
امكان استفاده بهينه از منابع و تقسيم بار بين سرورهاي Dynamic Resource Scheduling
مي‌توان منابع تعدادي از ماشين‌ها را بين ماشين هاي مجازي بدون در نظر‌گيري اينكه ماشين مجازي روي چه سيستمي Host گرديده است به اشتراك گذاشت. اين منابع مي توانند از نوع حافظه و يا پردازشي باشند
سهولت در تهيه نسخه پيشتيبان كامل Simplifying Full System Image
امكان تهيه نسخه Snapshot بدون نياز به نصب برنامه و يا Agent خاص كه باعث سهولت بازگرداندن كل سيستم به قبل از سانحه مي‌گردد.
مجازي سازي تجهيزات سخت افزاري شبكه Network Appliance Virtualization
راهحلهاي مجازي معمولاً در برگيرنده تجهيزات مجازي شبكه نيز ميگردند كه اين امر موجب كاهش هزينه مديريت و خريد اين گونه تجهيزات نيز مي‌گردد در نظر بگيريد سروري كه با يك پورت اترنت به شبكه متصل است و 100 سرور مجازي را Host نموده در اينجا ما نيازي به خريد سوييچ 100 پورت نداريم. از موارد جالب مجازي سازي مي توان امكان مجازي سازي تجهيزات مانند ديواره‌هاي آتش و سيستم هاي تشخيص نفوذ و .. را نيز نام برد.
